Uruguay tot Buenos Aires

Hola,

Mijn tijd in Uruguay was oprecht een avontuur. Toen ik de grens over was kwam ik erachter dat mijn creditcard kwijt was en vanuit eerdere verhalen wist ik al dat de meastro pinpas op de meeste plaatsen niet werkt. Ofterwijl met geen één Uruguayaans dubbeltje of enig betaal middel moest ik toch negen dagen overleven.

Maar waar nadelen zijn, zijn ook voordelen. Bij de busterminal in Porto Alegre kwam ik oude bekenden uit Florianopolis tegen namelijk Arthur en Maxime twee broers uit België en Pojo uit Argentinië. Samen met hen reisden we naar Punta Del Diablo een dorpje aan de kust. Het was een lange reis aangezien we om 20:00 de grens over waren maar om 1:00 s'nachts pas de bus naar Punta ging. Waar we dan om 2:00 zouden arriveren en dan nog een uur naar het hostel moesten lopen. We checkten in rond 3:15 en gingen nog even naar een bar om op te blijven en de zonsopgang te zien. Ik kan mij niet heugen dat ik ooit de zon heb zien opkomen vanuit de zee dus dit was fantastisch. Deze jongens gaan hier een restaurant openen en runnen wat echt super gaaf is, ik hoop zo dat het een groot succes voor ze wordt.

In Punta Del Diablo ontmoette ik Cecilie uit Kopenhagen. We kwamen erachter dat we allebei 1 dag naar Cabo Polonio wilden en rond dezelfde tijd in Montevideo wilden zijn. Dus besloten we om samen op te trekken de komende dagen. We hebben vooral veel tijd doorgebracht aan het strand. Je kunt in dit plaatsje schitterende strandwandelingen maken en surfen en wandelen door Parque Nacional Santa Teresa.

Cabo Polonio is een nog kleiner dorpje waar ongeveer 800 mensen wonen. Het is zo afgelegen dat er in sommige huizen geen eens electriciteit is. Je kan er ook alleen komen met een grote safari jeep die door de duinen en over het strand scheurt. Dit eiland heeft een grote vuurtoren waar rondom honderden zee leeuwen op rotsen liggen. Om ze zo in het echt te zien is toch wel heel anders dan in het dolfinarium. Ook hier komen vele backpackers naar toe om lekker te wandelen door de natuur en langs het strand. Als je van rust houdt zijn dit twee geweldige dorpjes om te ontspannen en genieten. Vanuit Cabo Polonio naar Montevideo koste weer veel tijd, vooral met het wachten op de bus. Dit gaf ons wel de gelegenheid om een overheerlijke Chivito te eten. Ik zou zeggen een stuk vlees met een eitje en sla en wat frietjes, maar het was toch typisch Uruguayaans voedsel. We vertrokken om 11:00 en kwamen pas om 20:00 aan in Montevideo. Hier zou Cecilie een vliegtuig terug naar Denemarken nemen.

In Montevideo woont 1/3 van de bevolking in Uruguay het was wel even wennen om van de rustige plekken weer in een "grote" stad aan te komen. De eerste dag heb ik een free walking tour gedaan. De gids verteld uiteraard in het Engels over de geschiedenis van de stad en stopt bij belangrijke gebouwen. Het handige van deze tours is dat je meteen een beetje de weg kent in de stad. Na een lange dag van wandelen door de stad en over de rambla langs de zee is het mogelijk om een zonsondergang te zien aan het strand. Dit is iets heel bijzonders aan Montevideo want welke hoofdstad heeft er nu een strand? Met een mooie zonsondergang sloot ik ook mijn tijd af in Montevideo. Tijd om naar het grote Buenos Aires te gaan wat volgens vele één van de mooiste steden ter wereld is. Vanuit Colonia nam ik een Ferry naar Buenos Aires die maar 1 uur duurde. Dit deed ik samen met een Duitser die ik ontmoet had in Montevideo.

Buenos Aires

Dit is een lastig hoofdstuk voor mij omdat er onwijs veel dingen te doen zijn in deze stad. Ik zal het proberen globaal te vertellen wat ik gedaan heb. Het eerste hostel waarin ik overigens verbleef was dramatisch. Hostel Fiesta, bij deze dus niet boeken. Het andere hostel waarin we terecht kwamen was top hier zou ik dan ook de komende tien dagen verblijven. Dit hostel was gevestigd in de barrio(wijk in het spaans) Recoleta. In dit gebied bevind zich de cementerio de la Recoleta een begraafplaats. Hier liggen veel beroemde mensen uit het verleden van Argentinië. Waar iedereen even een bezoekje brengt aan Eva Péron ook wel Evita genoemd kon ik dat natuurlijk niet missen. Men beweerd dat Evita in haar overlijdensjaar 1952 de machtigste vrouw van de wereld was. Helaas is ze maar 33 jaar geworden. In de cementerio staan schitterende grafstenen of gebouwen moet ik eigenlijk zeggen.

In Buenos Aires heb ik ook een free walking tour gedaan. Tijdens deze tour liepen we langs de vele schitterende gebouwen, kunstwerken en stadsparken die geschonken zijn door Europese landen. De tour guide verteld hier waarom ze geschonken zijn en over hoe oud de gebouwen al zijn. Niet geheel onlogisch dus dat Buenos Aires aanvoelt als een Zuid Europese stad. Bij een van de stops vertelde de guide over de vuile oorlog in Argentinië die tijdens 1976 tot 1983 plaats vond. Jorge Videla was de dictator die ervoor zorgden dat 30.000 mensen werden vermoord omdat ze tegen zijn politieke wensen ingingen. Dit verhaal vond ik wel interessant omdat het een stukje geschiedenis is van Argentinië en wat toch nog niet zo lang geleden gebeurd is. In de Barrio Nunez staan nog de huizen waarin de gevangen werden opgesloten. Hier hangen nu allemaal foto's van de omgekomen mensen. Erg bijzonder museum om langs te gaan. Na twee dagen van cultuur en het verkennen van de stad was het tijd voor het absolute hoogtepunt van Buenos Aires en voor mij misschien wel mijn hele reis.

Boca Juniors!

Zondag werd ik om 14:00 opgehaald bij mijn hostel door Aldana en Sabrina. Waar ken ik Aldana en Sabrina van? Dankzij mijn maatje Stephan uit Nederland ben ik in contact gekomen met Aldana. Stephan heeft ooit eens kaarten geregeld voor een wedstrijd van het Nederlands elftal. Nu hielp Aldana mij weer aan kaartjes voor Boca Juniors. Het is namelijk ontzettend moeilijk om aan een kaartje te komen voor deze club door middel van de vele seizoenkaarten en populariteit van de club. Dus Stephan onwijs bedankt!!

Na een kleine tour in de auto door de stad Buenos Aires kwamen we aan in de buurt La Boca. Want in deze wijk van Buenos staat het beroemde La Bombonera. De thuishaven van de voetbalclub Boca Juniors. Het stadion kleurt geel en blauw de clubkleuren. Overal waren de supporters te vinden want er gaat namelijk een kleine 50.000 mensen in dit stadion. We zaten helemaal bovenin en dit gaf een geweldig uitzicht. Vanaf deze plek voelde je het stadion ook schudden op het moment dat alle supporters gingen springen, echt alsof er een aardbeving was. De sfeer was geweldig helaas kon ik maar twee liedjes mee zingen die ik tijdens de dag had geleerd. Eindstand 2-0! Iedereen blij en ik mag dus vaker een wedstrijd bezoeken want volgens Aldana en Sabrina bracht ik geluk. Het was allemaal zo adembenemend mooi, zelfs een niet voetballiefhebber zal geen spijt hebben na een bezoek aan La Bombonera. Echt als je in Buenos Aires bent ga naar La Bombonera ga naar Boca Juniors!

Sabrina werkt in het stadion en vroeg mij of ik ook nog een tour overdag wilde doen daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Ik kreeg dus ook nog eens een privé tour door het stadion, ik ben helemaal verliefd op Boca Juniors Haha. Na de tour ging ik de barrio la Boca verkennen. Hier bevinden zich de kleurrijke huizen en straatjes waarin veel restaurantjes en souvenier shops te vinden zijn. Voor de restaurants wordt de tango gedanst wat erg leuk is om te zien maar niet om na te doen te moeilijk voor mij. De volgende dag ging ik met Sabrina naar de barrio's Palermo en Belgrano. In Palermo bevinden zich hele leuke restaurant en shopping winkels en schitterende parken om door te wandelen. We zijn onder andere door de Japanse tuinen gelopen alsof je in eens in Azië bent. Het is zo fijn om met een local door de stad te lopen zij weten namelijk de plekjes te vinden die je als toerist niet zou vinden. En zij vertellen over hoe het is in Argentinië. Een voorbeeld de mensen uit Buenos Aires zijn niet super geliefd bij de rest van het land. Ze worden de "stedelingen" genoemd. Omdat Buenos Aires de haven heeft komt al het geld daar binnen en bestaan er dus vele rijke mensen in de stad ten opzichte van de rest van het land.

Ik zal het verder niet te lang maken want er zijn nog zo veel dingen over Buenos Aires te vertellen. Zaterdag ga ik een bezoekje brengen aan Tigre een mooi plaatsje ten noorden van Buenos Aires. Zondag ga ik een van de bekendste markten bezoeken in San Telmo die kilometers lang is. Waarna mijn avontuur hier voorbij is en ik verder trek naar Cordoba. Hier ga ik mijn vriend Jeremais opzoeken die ik twee keer in Brazilië heb gezien.

Liefs Dennis