Viva Colombia

Hola Colombia,

Bij aankomst in het schitterend verlichte Bogota moest ik van het vliegveld naar het hostel zien te komen. Nu had ik mij nog helemaal niet verdiept in de colombiaanse valuta. Dit zijn biljetten van 2.000 tot wel 50.000 die ik in handen had en geen enkel idee wat de waarde daarvan zou zijn. Maar goed voor een taxi rit van 30 minuten dacht ik 20 dollar zal wel goed zijn dan. De man bracht mij naar het hostel en waarschuwde wel drie keer met houd je telefoon straks in je zak laat niets zien en wees naar een aantal zwervers op straat. Ja ik merkte wel dat in de nachten van Bogota je sommige straatjes moet wijken. Je denkt nou vriendelijk zo,n taxi chauffeur, echt niet dus! De vuile oplichter had geen dollars terug en nu had ik nou net alleen 50 dollar opzak. Hij gaf mij 30.000 Colombiaanse peso's terug als in hier dit staat gelijk aan 30 dollar. Bij het hostel vertelden ze mij dat net misschien net 7 dollar zou zijn. Nu was het ook wel m'n eigen fout dat ik mij niet verdiept had in de valuta, maar alsnog ga je uit van het goede van de mens. Welkom in Colombia!

In Bogota wilde ik niet te lang blijven omdat ik hier nog terug moet komen voor mijn vlucht naar Aruba. Dus besloot ik 1 dagje te blijven en de bike tour te doen door de stad. Ik was de enige geïnteresseerde waardoor ik een iets aangepastere tour kreeg. Yander was een super vriendelijke guide van mijn leeftijd en hij kwam uit Venezuela. De fiets tour duurt zo'n drie uur waarbij we langs een grote fruitmarkt zijn gegaan om wat Colombiaans fruit te proeven, langs een koffiebar om een van de lekkerste koffies te drinken van de wereld. Want tenslotte is koffie export nummer1 van Colombia. Hierna gingen we de wat armere wijken bezoeken om het contrast van de stad te kunnen laten zien. In Santa Fe kon ik inderdaad merken dat het verschil groot is toch bijzonder om daar overdags wel gewoon doorheen te kunnen fietsen maar dat het s'avonds compleet gekkenhuis is. Aan het eind van de tour gingen we een Colombiaans spel spelen. Benodigd heden; twee vierkante houten bakken van 1 bij 1 gevuld met klei op 15 meter van elkaar geplaatst, twee pukken en driehoekige papiertjes die je als een cirkel in het midden van de bakken plaatst. Nu denk je wat doen die stomme papiertjes daar nou. Wat gebeurd er als je de kei op het papiertje mikt? Het ontploft! En wel zeker iets harder dan een rotje. "Naam"
Na de tour ging ik met Yander nog even de stad in om wat barretjes te bezoeken erg gezellige eerste dag.

Na Bogota ging ik naar San Gil een klein plaatsje waar backpacker heen gaan voor outdooradventure. Je kunt hier paragliden, raften, hiken, mountainbiken en bungeejumpen. Nu voelde ik mij hiertoe nog niet echt geroepen. Dus besloot ik een hike te doen naar een waterval en door het natuur pek te lopen om wat dieren te spotten. 1 dag San gil was voor mij wel weer genoeg. Door naar Santa Marta een viertien uur lange busreis vanaf San gil.

Bij aankomst in San gil bleek dat er een Nederlandse meisje in dezelfde bus zat. Ze kwam uit Nijkerk zo hadden we dus wel zat gespreksstof. Ze ging naar Minca om naar het hostel casa elemento te gaan. Daar wilde ik sowieso ook nog naar toe dus dacht begin ik wel in Minca en daarna naar Santa Marta. Dit hostel heeft de grootste hangmat van de wereld die uitkijkt over de jungle en Santa Marta en zelfs nog een klein beetje Caribbean. Om dit hostel te bereiken kon je 4uur omhoog lopen of ervoor kiezen een uur achterop een motor te gaan. Aangezien we al een lange busreis hadden gehad en onze grote backpack bij ons hadden gingen we achterop de motor. Leuke ervaring maar niet zo'n prettig ritje. Hobbelig en erg oncomfortabel. Eenmaal boven was het uitzicht wel prachtig. Helaas waren er geen bedden meer beschikbaar voor mij, dit betekende dus een avondje buiten slapen in de hangmat. Altijd al eens willen meemaken. Na een lekker dagje chillen in de hangmat besloot ik de volgende dag vroeg op te staan en voor de downhill hike te gaan ipv de motor. Na twee uur lopen in de hitte kwam ik bij een waterval uit waarvan het water steenkoud was. Een aangename verkoeling tussendoor. Vanaf minca ging ik met het busje naar Santa Marta. Via andere reizigers had ik het advies gekregen om in het Masaya hostel te verblijven. Geweldige keuze met twee heerlijke zwembaden een restaurant op het dakterras. Het personeel was ook enorm vriendelijk waarmee ik later naar Palomino zou gaan voor tubing. Perfect om even bij te komen van het vele reizen en de honderden muggenbulten die ik ben opgelopen in de Jungle. Even een paar dagen gebleven in Masaya waar ik een aantal locals ontmoeten en een Amerikaans meisje. Samen met de Amerikaanse ben ik naar een voetbalwedstrijd gegaan in de tweede liga van Colombia. Was een hele belevenis want voetbalwedstrijden zijn doorgaan nogal gevaarlijk in Colombia. Dus alleen met wat nodig cash geld op pad gegaan. De organisaties bij de voetbalclubs is altijd ver te zoeken met weinig verkoop locaties. Dit zorgde er ook voor dat wij de hele eerste helft hadden gemist. Tweede helft was ook niet om aan te gluren, maar wel gelachen hoor. Samen met de Colombianen uit het hostel van ben ik naar Buritaca geweest waar ik verbleef in een paradijsje genaamd brisa tranquila. Je werd letterlijk wakker op het strand. Heerlijk strand dagje gehad en gegeten. Vanaf hier is het slechts 1 uurtje naar Palomino waar je een opblaasbare band huurt om vervolgens 2,5 uur heerlijk te drijven over de rivier door de Jungle. Palomino zelf is een super leuk dorpje waar veel hippies te vinden zijn.

Op naar Cartagena. Met een klein busje racen we in vier uurtjes naar mijn nieuwe hostel. Leuk om te bezoeken was de oude stadsmuur en het old town gedeelte. Er zijn vele kleuren te zien in de stad en smalle steegjes. Terwijl er ook schitterende flatgebouwen zijn te vinden in mijn favoriete kleur wit. Deed mij soms wel een beetje aan Rotterdam denken. Niet alleen vanwege de hoge flatgebouwen maar Cartagena beschikt ook over een haven waar grote schepen lagen. Omdat het weer super lekker is in het noorden van Colombia besloot ik een dagje en nachtje door te brengen opaak playa Blanca. Slechtse beslissing ooit ik vond de mensen daar namelijk echt bloed irritant die de hele tijd dingen willen verkopen en de hostels waren ook aardig smerig. Kortom wegwezen. Via een Frans meisje had ik de tip gekregen om naar Rincon del mar te gaan als je echt van een mooi strand en relaxte sfeer houdt.

Dit kleine vissersdorpje was een geweldige plek. Rustig en niet te veel backpackers even lekker ontspannen. Veel Duitsers en Fransen waren op deze plek. Omdat het niet in de lonely planet staat is het nog vrij onbekend ik hoop dat het zo blijft voor de dorpelingen. Vanaf Rincon heb ik een boot tour naar de Santa Cruz eilanden gedaan. Deze dag tour was schitterend en heel eng tegelijk. Laat ik beginnen met het goede. Het duiken in zo'n helderblauwe zee is echt onbeschrijfelijk. Het voelt als een compleet andere wereld onder water met vele vissen en mooi koraal. De eerste 5 minuten moest ik wel enorm wennen aan het feit dat je niet door je neus kan ademhalen. Maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt is het geweldig. Na het duiken bezochten we twee eilanden op een van deze eilanden heb ik in een aquarium gezwommen met een nurseshark, schildpadden,vissen en een rog. Wat voelt een haai bijzonder aan en het is toch wel gek als je zo'n beest van dichtbij ziet. De rog vond ik daarentegen een stuk minder leuk. Volgende stop was een eiland met een van de mooiste kleur blauw die ik ooit zag en zand witter dan wit. Welkom op de Caribbean, elk strand zal voortaan tegenvallen in Europa. Toen begon het ineens spannend te worden, we moesten namelijk nog twee uur terug varen en de golven waren erg wild. Samen met een Duitsers zaten we in een bootje met de kapitein zonder enig middel van communicatie midden op de oceaan. Na twee keer bijna te zijn gekapseisd begon ik toch wel een beetje te zweten, is dat mooie water van de Caribbean in eens veranderd. Gelukkig wisten we veilig terug te komen na een helse rit. Na nog twee dagen te hebben bakken in de zon werd het tijd om naar mijn eindbestemming te gaan en wel te verstaan Medellín!

Bij aankomst was ik al onder de indruk van de grote bergen die zich rondom te stad bevinden. Dankzij een super werkend metro systeem kwam ik bij het Ivy hostel aan waar mijn grote vriend Adam zat. De meeste backpackers verblijven in El Poblado dit is een van de modernste plekken in Medellín met vele restaurants en barretjes. De eerste dag heb ik meteen weer gelachen met Adam ff wat reisverhalen uitgewisseld en vervolgens met (Franse) Tim naar de voetbalwedstrijd geweest van Atletico Nacional. Hoogste divisie van Colombia maar het was niet om aan te gluren. Wel is de passie van de Colombianen voor de sport mooi om te zien. Iedereen droeg ook een groen wit shirt de clubkleuren van Atletico. De volgende dag gingen Adam ik en (Duitse) Tim de Pablo escobar tour doen. Tijdens deze tour zouden alleen de echte verhalen over Pablo verteld worden en niet alle leugens zoals in de series die via Netflix te zien zijn. Onze tour guide was een vriend van Pablo en zijn familie, je kunt wel raden dat wij tijdens deze tour vooral 1 kant van het verhaal te horen kregen. We bezochten zijn graf in de wijk Ituagi, zijn huis de Monaco die vervallen is en onbewoond en als laatste stop een van zijn huizen waarin ze een soort museum hebben gemaakt van oude spullen die Pablo gebruikten. Het was ook wel gek om aan het eind van de tour met de broer van meneer Escobar te praten. Die had namelijk dezelfde "bounty" als de grootse drugsbaron aller tijden 10.000.000 US dollars. Veel wijzer ben ik er denk ik niet van geworden aangezien er honderden verschillende verhalen rond gaan vind ik het heel moeilijk om er 1 te geloven. Ondanks deze gruwelijke periode waarin er vele moorden werden gepleegd in Medellín en het uitgeroepen was tot gevaarlijkste stad van de wereld is dit imago nu helemaal veranderd.

Neem comuna13 als voorbeeld een wijk die tegen de berg opgebouwd is en enorm lijkt op de Favela's van Rio de Janeiro. Kleine huizen op elkaar echt onbegrijpelijk hoe deze mensen leven maar toch zijn ze vrolijker dan de gemiddelde Hollander. Om de wijk nog mooier te maken zijn een roltrappen gebouwd en is er enorm veel graffiti te zien op de muren, gebouwen en huizen. Ook zijn er schoonmakers op elke hoek. An de straat. Het ziet er allemaal super schoon uit zelfs in de "mindere" wijken. Comuna13 bied je ook een fantastisch uitzicht over de stad. Na onze dagelijkse tourtjes kwam iedereen weer in hostel bij elkaar om lekker wat te koken en buiten wat spelletjes te spelen of een aantal afleveringen van Black Mirror weg te kijken.

Vanaf Medellin kun je in 1,5 a 2 uurtjes naar Guatape een klein dorpje waar je een van de grootste rotsen kunt beklimmen om over het meer uit te kijken. Samen met Franse Tim, Adam en Marin uit Noorwegen zijn hebben we een dagje tripje gedaan naar de rots.
Bij terugkomst zouden we een avondje nachtleven mee pakken van Medellín. Maar niet tot in de late uurtjes want in de ochtend zou Liverpool tegen Manchester united spelen die moesten Adam en ik natuurlijk zien. Over de uitslag zullen we het maar niet hebben. Zaterdagavond had ik een persoonlijk afspraakje. Wat ik vergeten was te vermelden was dat in het Ivy hostel een hele mooie Colombiaanse receptioniste werkte. Je kunt wel raden dat ik een hele leuke week heb gehad in het Ivy hostel met Daniela. Maandag zou Stephan ook naar Medellín komen een Nederlandse jongen die al langer met Adam reisde en ik ook heb ontmoet ik Bolivia. Super lachen om weer herenigd te zijn. Ook werd onze groep aangevuld met twee Israëliërs. We besloten met z'n zevenen te gaan paraglyden over deze geweldige stad. Woensdag ochtend rond negen uur werden we opgehaald om naar een van de hogere bergen in het noorden van Medellín te gaan. Om en om gingen we de lucht in voor 17 minuten. Wat was dit ook weer een gave ervaring. Als een vogel vlieg je op de wind over de stad heen. Vanuit de organisatie krijg je een go pro waarmee je foto's en filmpjes kunt maken. Kan niet wachten ze straks thuis nog eens te zien. Ook al geven die foto's natuurlijk nooit het gevoel weer van als je in de lucht hangt. Geweldige ervaring! Verder was het een beetje op met de activiteiten voor deze backpack reis. Nog een free walking tourtje en museum bezocht om wat meer over de stad te weten te komen en voor de rest was het gewoon genieten.

De laatste dagen zijn vooral voorbij gevlogen door de ontzettend leuke groep die we hadden. Ik kan niet anders zeggen dat Medellín gewoon een fantastische plek is om te bezoeken. De mensen zijn zo lief en vriendelijk en zeggen serieus welkom in Colombia, welkom in Medellín, ik hoop dat je het naar je zin gaat hebben.

Mijn conclusie.
Colombia is absoluut niet meer het land van vroeger. Ik heb de meest lieve Colombianen ontmoet vooral Daniela was geweldig. Zolang je zelf ook gewoon geen gekke dingen doet is er niets gevaarlijks aan dit land. Of terwijl gewoon bezoeken! Medellín ik zie je in ieder geval weer.

Ik ben nu net geland op het Beatrix vliegveld van Aruba om nog even drie dagen te genieten van het strand en alle fantastische avonturen die ik heb mee gemaakt na te genieten. Vind het heel vervelend om zuid-Amerika te moeten verlaten. Was een super continent en hoop er ooit nog eens naar toe te mogen.

Genieten jullie nog even van de koud geniet ik van de zon en dan zien we elkaar snel weer in onze koude kleine kikkerlandje.

Liefs vanaf Aruba!